غواصی میتواند یک فعالیت سرگرم‌کننده و هیجان انگیز باشد، اما خطراتی هم برای سلامتی نیز میتواند داشته باشد. به عنوان غواصان حرفه‌ای، ما آموزش دیده‌ایم که قبل و بعد از غواصی چه کارهایی باید انجام دهیم، اما به یاد داشتن کارهایی که نباید بعد از غواصی انجام داد نیز به همان اندازه مهم است. در واقع، این تنها برای غواصان تازه‌کار نیست، زیرا بسیاری از غواصان با تجربه نیز ممکن است این موارد را ندانند یا به خاطر نسپرده باشند.
برنامه‌ریزی برای یک غواصی نیازمند مقدار زیادی آمادگی به همراه چک‌های ایمنی متعددی است که باید پیشاپیش انجام شود. این فرآیند در طول گواهینامه غواصی آب‌های آزاد چندین بار توضیح داده و تمرین می‌شود. با این حال، ملاحظات ایمنی پس از غواصی به صورت یک چک‌لیست ارائه نمی‌شود و بسیاری از غواصان ممکن است به یاد نیاورند که بعد از غواصی چه کارهایی نباید انجام دهند.
در این بلاگ، ما به بررسی برخی نکات کلیدی در مورد چیزهایی که باید پس از غواصی از آنها اجتناب کرد می‌پردازیم.
پرواز پس از غواصی
پرواز پس از غواصی یکی از خطرات شناخته شده برای غواصان است. این موضوع به طور مکرر در دنیای غواصی مطرح می‌شود، زیرا غواصان می‌خواهند از تعطیلات خود به طور کامل استفاده کنند و همچنین بیشترین تعداد دایو هم بزنند.
دلیل اصلی اینکه غواصان باید از پرواز فوری پس از غواصی خودداری کنند، فشار داخل کابین هواپیما است. فشار هوا در داخل کابین با رسیدن به ارتفاع کاهش می‌یابد. وقتی شما بلافاصله پس از غواصی در هواپیما پرواز می‌کنید، افزایش ارتفاع منجر به کاهش فشار می‌شود که مشابه با صعود سریع هنگام غواصی است.
هرچه زمان و عمق غواصی شما بیشتر باشد، نیتروژن بیشتری در خون و بافت‌های شما جذب می‌شود. با بازگشت به سطح، فشار محیطی کاهش می‌یابد و نیتروژن به حباب‌های گازی برمی‌گردد که میتواند هنگامی که درون بدن باشد بسیار خطرناک باشد.
کاهش فشار باید به آرامی انجام شود، بنابراین نیتروژن میتواند به طور ایمن از طریق ریه‌های شما خارج شود. اگر شما بیش از حد سریع صعود کنید، نیتروژن میتواند حباب‌هایی در خون یا بافت‌های شما تشکیل دهد که میتواند دردناک و احتمالاً کشنده باشد. وضعیت ناشی از آن به بیماری کاهش فشار شناخته می‌شود.
انتظار برای مدت زمان صحیح قبل از پرواز باعث کاهش نیتروژن در بدن شما می‌شود. به عنوان یک توصیه کلی، قبل از پرواز پس از انجام هر نوع غواصی، فاصله ۲۴ ساعته سطحی را رعایت کنید. این قانون شامل انواع غواصی می‌شود و به عنوان یک زمان اضافی برای اطمینان خاطر اضافه می‌شود.
دستورالعمل‌های پرواز پس از غواصی از شبکه هشدار غواصان (DAN) به شرح زیر است:
برای غواصی‌های هوایی که پس از آن پرواز در ارتفاعات کابین از ۲۰۰۰ تا ۸۰۰۰ پا (۶۱۰ تا ۲۴۳۸ متر) انجام می‌شود و برای غواصانی که علائم بیماری کاهش فشار (DCS) را ندارند، دستورالعمل‌های زیر اعمال می‌شود:
• برای یک غواصی بدون توقف فشارزدایی، حداقل ۱۲ ساعت از پرواز باید فاصله باشد.
• برای چندین غواصی در روز یا چندین روز غواصی، حداقل ۱۸ ساعت از پرواز باید فاصله باشد.
• برای غواصی‌هایی که نیاز به توقف‌های فشارزدایی دارند، حداقل ۲۴ ساعت از پرواز باید فاصله باشد.
علاوه بر این، اگر زمان بدون پرواز نشان داده شده در کامپیوتر غواصی شما بیشتری مدت زمان را نشان می‌دهد، باید مدت زمان بیشتری صبر کنید. برای اطمینان بیشتر، بسیاری از غواصان برنامه‌ریزی می‌کنند که حداقل ۲۴ ساعت فاصله سطحی قبل از پرواز پس از هر نوع غواصی داشته باشند و این زمان را به استراحت یا کاوش جاذبه‌های روی زمین اختصاص دهند. با این حال، برای آگاهی از برخی فعالیت‌های دیگر که نباید بلافاصله پس از غواصی انجام دهید، مطالعه خود را ادامه دهید.
صعود و کوهنوردی
ممکن است برایتان جالب باشد که بدانید رانندگی یا پیاده‌روی به قله کوه‌هایی به ارتفاع 10,000 پا (3,048 متر) خطر ابتلا به بیماری کاهش فشار (DCS) را به همان اندازه پرواز در هواپیما برای شما به همراه دارد. فشار کابین در یک جت تجاری معمولی معادل با بودن در ارتفاع 6,000 تا 8,000 پا (1,800 تا 2,400 متر) از سطح دریا است. اگر ارتفاع مصنوعی خطر DCS را برای شما ایجاد کند، بودن در ارتفاع نیز خطر بالایی دارد. با این حال، افراد در ارتفاعات غواصی می‌کنند و جداول غواصی خاصی برای پیروی وجود دارد. این نوع غواصی به غواصی در ارتفاع معروف است.
شما باید از کوهنوردی در 24 ساعت اول پس از غواصی خودداری کنید. اگر قصد دارید کوهنوردی و غواصی را در یک سفر ترکیب کنید، ابتدا کوهنوردی کنید تا خطر احتمالی بیماری کاهش فشار را به حداقل برسانید. بهتر است قبل از غواصی به کوهنوردی بروید و این یک راه حل آسان برای کاهش خطر از دیدگاه DCS است. فقط باید از عوامل دیگری که ممکن است بر توانایی شما برای غواصی تأثیر بگذارد، مانند فشار کاری و خستگی آگاه باشید، بنابراین مطمئن شوید که پس از کوهنوردی یا پیاده‌روی خود استراحت کرده و قبل از غواصی آب بنوشید.
همینطور، اگر سفر بازگشت شما شامل رانندگی به ارتفاعات پس از غواصی است، باید فاصله کافی سطحی را برای کاهش خطر بیماری کاهش فشار (به طور ایده‌آل 24 ساعت) در نظر بگیرید—یا مسیر جایگزینی را انتخاب کنید.
زیپ لاینینگ به عنوان یک فعالیت خوب است. باز هم، نگرانی به ارتفاع رفتن پس از غواصی است. توصیه می‌شود که قبل از رزرو، ارتفاع مقصد زیپ لاینینگ خود را تأیید کنید.
زیپ لاین
زیپ لاین معمولاً در کوه یا منطقه‌ای بلند انجام می‌شود و باید به مدت ۲۴ ساعت پس از غواصی به دلیل ارتفاع از آن خودداری کرد. این کمک می‌کند تا خطر بیماری دکمپرشن (DCS) کاهش یابد و شما بتوانید بدون نگرانی از زیپ لاین لذت ببرید.
سایر فعالیت‌های با ارتفاع بالا که باید برای بیش از ۲۴ ساعت پس از غواصی از آنها اجتناب کرد:
• پرش با چتر یا چتربازی
• پاراگلایدینگ
• پاراسیلینگ
• اسکی یا اسنوبرد
• بالون سواری
ما همیشه توصیه می‌کنیم که با فردی که اطلاعات بیشتری در مورد مقصد و ارتفاع آن دارد، تماس بگیرید. بهترین کار این است که با یک فروشگاه غواصی محلی تماس بگیرید و در مورد سایر فعالیت‌هایی که می‌توانید به صورت ایمن پس از غواصی انجام دهید—مانند غذاهای محلی، استراحت یا رویدادها—سوال کنید.
ماساژ عمیق بافتی
طبق شبکه هشدار دهنده غواصان (DAN): “ماساژ به طور قطعی با موارد DCS مرتبط نشده است”. کارشناسان از ماساژ عمیق بافتی اخطار می‌دهند، اما یک ماساژ آرامش‌بخش ملایم احتمالاً خوب است. دو نگرانی اصلی در مورد ماساژ عمیق بافتی عبارتند از:
• افزایش جریان خون ممکن است منجر به تشکیل حباب شود
• درد عضلانی که میتواند منجر به تشخیص اشتباه (یا تشخیص دیرهنگام) بیماری انحلال گازها (DCS) شود
توصیه می‌شود که حداقل 12 ساعت پس از غواصی از ماساژ عمیق بافتی دوری کنید.
استراحت در وان آب گرم یا دوش
هنگامی که بدن گرم می‌شود و گردش خون بهبود می‌یابد، احتمال تشکیل حباب نیز افزایش می‌یابد. طبق گفته شبکه هشدار دهنده غواصان (DAN):
“از آنجایی که حلالیت گاز با دما رابطه عکس دارد، بافت‌ها گاز کمتری را به عنوان محلول نگه می‌دارند زمانی که گرم می‌شوند. گرم شدن بافت‌ها با بار گاز قابل توجه میتواند به تشکیل حباب کمک کند.”
زمانی که شما بلافاصله پس از یک غواصی – به ویژه یک غواصی سرد – به دوش گرم یا وان آب گرم می‌پرید، گرم شدن بافت‌ها قبل از افزایش جریان خون اتفاق می‌افتد. در این حالت، حباب‌ها ممکن است سریع‌تر از آنچه که گردش خون بتواند آنها را بی‌خطر برطرف کند، تشکیل شوند، و این امر خطر ابتلا به بیماری فشارزدگی را افزایش می‌دهد.
توصیه‌ها برای کاهش این خطر عبارتند از:
• قبل از رفتن به دوش گرم یا وان آب گرم 30 دقیقه صبر کنید تا بدن شما به آرامی گرم شود
• دمای دوش یا وان آب گرم خود را پایین بیاورید تا بدن شما چنین افزایش سریعی در حرارت را تجربه نکند
نوشیدنی های الکلی
همانطور که تاکنون آگاه هستید، بدن شما به مقداری زمان نیاز دارد تا نیتروژن جذب شده در خون و بافت‌ها را به حالت اولیه بازگرداند. هر چیزی که با فرآیند دفع نیتروژن از بدن تداخل ایجاد کند، باید از آن پرهیز شود. اگر به نوشیدن الکل عادت داشته باشید، بدن شما سریع‌تر دچار کم آبی می‌شود—و کم آبی خطر ابتلا به بیماری فشارزدگی (DCS) را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، تشخیص علائم بیماری فشارزدگی در صورت نوشیدن الکل پس از غواصی و اختلال در هوشیاری، دشوار می‌شود. اگر علائم را به سرعت شناسایی نکنید، DCS میتواند جدی باشد.
بهتر است الکل و سفرهای غواصی را با هم مخلوط نکنید. اما اگر می‌خواهید پس از غواصی الکل بنوشید، چند ساعت صبر کنید و پیش از آن، مقدار زیادی آب بنوشید.
غواصی آزاد
غواصی آزاد پس از غواصی با تجهیزات نیتروژن حل شده نگرانی بزرگی برای غواصی سطحی و به عمق کم نیست. اما، این میتواند برای غواصان آزادی که همچنین غواصی با تجهیزات انجام می‌دهند، نگرانی ایجاد کند. خطر ابتلا به بیماری کاهش فشار میتواند افزایش یابد اگر شما پس از غواصی با تجهیزات، غواصی آزاد انجام دهید. بر اساس شبکه هشدار دهنده غواصان (DAN)، این به دو دلیل است:
فعالیت فیزیکی درگیر در غواصی آزاد میتواند تشکیل حباب در بدن شما را افزایش دهد
حباب‌هایی که از قبل در بدن شما از غواصی با تجهیزات وجود دارند می‌توانند تحت فشار آب کوچک شوند و وارد گردش خون شریانی شوند
بسته به عمق و مدت زمان غواصی‌های شما، شاید بخواهید یک فاصله طولانی سطحی را قبل از غواصی آزاد پس از غواصی با تجهیزات لذت ببرید. اگر شما یک غواص با تجهیزات و غواص آزاد هستید، بسیاری در جامعه غواصی آزاد توصیه می‌کنند که دستورالعمل‌های پرواز پس از غواصی با تجهیزات را اعمال کنید:
• پس از یک غواصی بدون توقف، ۱۲ ساعت قبل از غواصی آزاد صبر کنید
• پس از چندین غواصی بدون توقف یا غواصی‌هایی بر روی چند روز، ۱۸ ساعت صبر کنید
• پس از یک غواصی که نیاز به توقف کاهش فشار دارد، ۲۴ ساعت صبر کنید
• اگر کامپیوتر غواصی شما زمان بیشتری را برای عدم پرواز نشان می‌دهد، بیشتر صبر کنید
به عنوان یک قاعده کلی، توصیه می‌شود که ۲۴ ساعت قبل از غواصی آزاد پس از انجام هر نوع غواصی صبر کنید. این قاعده تمام انواع غواصی‌ها را پوشش می‌دهد و زمان اضافی به عنوان یک ایمنی برای آرامش خاطر اضافه می‌کند.
ورزش بعد از غواصی
یکی از قوانین مهم برای غواصان اجتناب از ورزش کردن پس از غواصی است. فعالیت بدنی پس از غواصی، به‌ویژه نوعی که شامل استفاده سنگین از عضلات، مفاصل یا حرکت سریع اندام‌ها می‌شود، میتواند منجر به افزایش تشکیل حباب‌ها در بدن شود که این امر خطر ابتلا به بیماری فشارزدگی را افزایش می‌دهد. نمونه‌هایی از ورزش عبارتند از:
• رفتن به باشگاه برای تمرینات وزنه‌برداری
• شنا یا دویدن پس از غواصی
• بازی کردن ورزش‌هایی مانند والیبال ساحلی یا فوتبال
• حتی رقص پرانرژی!
بر اساس گزارش شبکه هشدار غواصان (DAN)، اجماع میان پژوهشگران بر این است که باید حداقل ۴ تا ۶ ساعت قبل از ورزش کردن پس از غواصی صبر کرد. پیش از این، این راهنمایی ۲۴ ساعت بود، اما اکنون آن را غیرعملی می‌دانند. البته (همانند بسیاری از فعالیت‌های دیگر در این لیست)، هرچه فاصله زمانی بین غواصی و ورزش کردن بیشتر باشد، خطر ابتلا به بیماری فشارزدگی کمتر خواهد بود.
نادیده گرفتن فاصله زمانی سطحی شما
غواصی بدون شک اعتیادآور است. پس از بیرون آمدن از یک غواصی که شما را با حیات وحش دریایی لیست سطلی احاطه کرده است، مانند شعاع‌های مانتا، کوسه‌ها، یا مهره‌های بازیگوش، وسوسه می‌شود که بلافاصله برای یک غواصی دوم (و سوم، یا چهارم…) آماده شید. با این حال، فاصله سطحی شما غیرقابل بحث است. پس از یک غواصی، هنوز نیتروژن در بدن شما وجود دارد و زمان می‌برد تا این به اندازه کافی کاهش یابد تا شما بتوانید به طور ایمن یک غواصی دیگر انجام دهید. مدت زمانی که باید منتظر بمانید بستگی به عمق و مدت زمان غواصی که تازه انجام داده‌اید دارد – همچنین به غواصی که قصد انجام آن را دارید. در هر مورد، غواصی بدون فاصله سطحی مورد نیاز خطر ابتلا به بیماری کاهش فشار را افزایش می‌دهد.
رهاکردن بدن
پس از غواصی، باید به حالت بدن خود توجه دقیقی داشته باشید و متناسب با آن واکنش نشان دهید. برخی نشانه‌ها و علائم می‌توانند نشان‌دهنده یک مشکل جدی سلامتی باشند و نباید آنها را نادیده گرفت. به عنوان مثال، اگر پس از غواصی دچار جوش، بی‌حسی، تنگی نفس یا سرگیجه شوید، ممکن است دچار بیماری فشارزدگی (DCS) شده باشید. اگر پس از غواصی درد گوش داشته باشید، این میتواند نشانه‌ای از آسیب به گوش میانی یا عفونت باشد.
برخی از نشانه‌ها و علائم DCS نیز می‌توانند با سایر شرایط اشتباه گرفته شوند. به عنوان مثال:
• یک جوش قرمز میتواند شبیه به آفتاب‌سوختگی باشد
• سردرد پس از غواصی میتواند احساس کند مانند کم‌آبی بدن
• تهوع میتواند نتیجه دریازدگی باشد
• خستگی میتواند اشتباه گرفته شود برای احساس خستگی ساده پس از یک روز طولانی
ممکن است هیچ مشکلی وجود نداشته باشد و شما فقط نیاز به استراحت و بازیابی آب بدن داشته باشید—اما هرگز نباید به پیام‌های بدن خود بی‌توجهی کنید. اگر احساس می‌کنید چیزی درست نیست، با هم‌غواص خود یا راهنمای غواصی صحبت کنید و در نظر داشته باشید که از یک متخصص پزشکی مشورت بگیرید.